XLIII edycja | |||
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Liczba drużyn |
34 | ||
---|---|---|---|
Mistrz |
Club Olimpia (3. tytuł) | ||
Statystyki turnieju | |||
Mecze |
138 | ||
Strzelone gole |
381 (2,76 na mecz) |
W czterdziestej trzeciej edycji Copa Libertadores udział wzięły 34 kluby reprezentujące wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL oraz Meksyk, będący członkiem CONCACAF. Dwa najsilniejsze państwa, Brazylia i Argentyna, wystawiły po 4 kluby. Ponadto Argentynę reprezentował piąty klub – broniący tytułu Boca Juniors. Reszta państw oprócz Meksyku i Wenezueli wystawiła po trzy kluby, natomiast Meksyk i Wenezuela po dwa kluby.
Boca Juniors nie zdołał trzeci raz z rzędu zdobyć najważniejszego klubowego pucharu Ameryki Południowej, ulegając w ćwierćfinale paragwajskiemu klubowi Club Olimpia, który okazał się później ostatecznym triumfatorem turnieju.
Na początku turnieju rozegrana została faza wstępna, gdzie zmierzyły się ze sobą dwa kluby meksykańskie i dwa wenezuelskie. Do fazy grupowej awansowały oba kluby z Meksyku. W fazie grupowej 32 kluby podzielono na 8 grup liczących po 4 drużyny. Do 1/8 finału awansowały po dwa najlepsze kluby z każdej grupy.
W 1/8 finału wylosowano osiem par, które wyłoniły ośmiu ćwierćfinalistów. W ćwierćfinale wylosowano cztery pary, które wyłoniły czterech półfinalistów. W półfinale dwie pary wyłoniły dwóch finalistów.
Znakomicie spisały się kluby meksykańskie, Club América i Monarcas Morelia, które w ćwierćfinale zmierzyły się ze sobą o awans do półfinału. Lepsza okazała się América, która w półfinale uległa brazylijskiej drużynie AD São Caetano.
Obok Meksyku tylko Brazylia i Urugwaj wprowadziły do ćwierćfinału po dwa kluby, podczas gdy Argentyna i Paragwaj tylko po jednym klubie. W dwóch starciach urugwajsko-brazylijskich zwycięsko wyszły kluby brazylijskie – CA Peñarol uległ zespołowi AD São Caetano po rzutach karnych, a Club Nacional de Football przegrał dwumecz jedną bramką z drużyną Grêmio Porto Alegre.
W półfinale AD São Caetano trafił na meksykański klub América, a Grêmio na paragwajską Olimpię. Wydawało się więc, że finał będzie wewnętrzną sprawą klubów z Brazylii. Olimpia jednak udowodniła, że wyeliminowanie broniącego tytułu klubu Boca Juniors nie było przypadkiem. Dwa zacięte boje pozostały nierozstrzygnięte i dopiero rzuty karne zdecydowały, że to nie Grêmio, lecz Olimpia będzie walczyć w finale.
Gdy w finale Olimpia przegrała u siebie 0:1 z AD São Caetano, sprawa ostatecznego triumfu wydawała się być przesądzona. W Brazylii Olimpia wygrała jednak 2:1 i o zdobyciu pucharu zadecydowały karne, które lepiej egzekwowali piłkarze z Paragwaju.
Najsłabiej w tej edycji turnieju, obok klubów wenezuelskich, spisały się kluby z Peru. Alianza Lima i Club Sporting Cristal nie wygrały żadnego z 12 meczów, i tylko Alianza zdołała raz zremisować. Honor peruwiańskiej piłki uratował klub Club Cienciano, awansując z fazy grupowej dzięki lepszej różnicy bramek.